W tym artykule przedstawiamy zdumiewającą spuściznę Viktora Schaubergera, sugerując dalsze zgłębianie jego ideologii i innowacji, które można wykorzystać do ulepszenia świata, w którym żyjemy. Viktor Schauberger, pionierski austriacki leśniczy, wynalazca i przyrodnik, który poświęcił swoje życie zrozumieniu tajemnic wody i jej istotnej roli w podtrzymywaniu życia, rozwijając badania nad wodą żywą, implozją wirową oraz filtrami wody. Przez lata badań i eksperymentów Viktor Schauberger odkrył bogactwo wiedzy o wodzie. Obejmuje to jej skomplikowaną strukturę i sposób, w jaki wchodzi w interakcję z otoczeniem. Jego prace inspirują dziś naukowców, ekologów i działaczy na rzecz ochrony wody, gdy staramy się lepiej zrozumieć i chronić ten ważny zasób dla przyszłych pokoleń.
Viktor Schauberger, urodzony 30 czerwca 1885 roku w Holzschlag w Austrii, był prawdziwym wizjonerem. Mimo braku dostępu do formalnej edukacji ciekawska natura i bystry intelekt Schaubergera zapewniły mu wyjątkowe zrozumienie nauk przyrodniczych. Dotyczy to biologii, chemii i fizyki. Dociekliwy umysł Schaubergera pozwolił mu odkryć i zrozumieć skomplikowaną i żywotną strukturę wody, a konkretnie, jak płynie i zachowuje się w naturze. Co więcej, jego odkrycia wywarły ogromny wpływ na nasze zrozumienie wody i jej roli w środowisku.
Wiktor miał wyjątkowe spojrzenie na edukację, życie i wynalazki. Wierzył, że prawdziwe zrozumienie pochodzi z głębokiego połączenia ze światem przyrody. Aby naprawdę zrozumieć światopogląd Wiktora, konieczne jest najpierw poznanie jego poglądów na temat edukacji.
Gdy Viktor zbliżał się do wieku umożliwiającego rozpoczęcie studiów uniwersyteckich, jego ojciec pokładał w nim duże nadzieje, że pójdzie w ślady starszych braci i rozpocznie studia na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie będzie studiował sadownictwo. Wiktor miał jednak inne spojrzenie na edukację. Zamiast uczyć się w klasie, uważał, że najlepszym sposobem poznania Natury jest zanurzenie się w niej. Mocno wierzył, że las jest najlepszym nauczycielem, zapewniającym mu bezstronny i niefiltrowany pogląd na świat przyrody.
Zdecydowany realizować swoją pasję, Viktor postanowił przełamać schematy i rozpocząć naukę w Liceum Leśnym. Tam uzyskał uprawnienia państwowe jako nadleśniczy i zdobył cenne doświadczenie w praktyce zawodowej u starszego, bardziej doświadczonego naczelnika. Dzięki praktycznej edukacji Viktor rozwinął głębokie zrozumienie i uznanie dla lasu. Wiedział, że jest to droga, którą chce podążać przez resztę swojego życia.
Po ukończeniu studiów poświęcił się innowacjom i inżynierii. W 1922 roku odniósł swój pierwszy znaczący sukces konstruując zjeżdżalnię drewnianą. Umożliwiło to sprawny transport kłód z obszarów górskich w dół do doliny za pomocą szeregu specjalnie zaprojektowanych zjeżdżalni wodnych. Sukces tego wynalazku był tak znaczący, że za swoje osiągnięcie otrzymał nawet nagrodę. To osiągnięcie przykuło uwagę bardziej tradycyjnie wykształconych inżynierów. Pokazanie, że ktoś bez formalnego wykształcenia może nadal przodować w innowacjach i inżynierii.
Pomimo sukcesu ze swoim wynalazkiem, dręczyło go niezadowolenie i rozczarowanie, gdy zdał sobie sprawę, że jego dzieło odegrało znaczącą rolę w niszczeniu siedlisk przyrodniczych i szalejącym wycinaniu lasów. To głębokie poczucie żalu i wyrzutów sumienia z powodu początkowego sukcesu podsyciło jego pragnienie zadośćuczynienia i przyczynienia się do poprawy środowiska. Stąd szeroko zakrojone badania i studia nad wodą żywą od 1928 do 1935 roku.
Poglądy Viktora Schaubergera na temat wody były głęboko zakorzenione w jego wierze w szacunek i współpracę z naturą. Austriacki leśniczy postrzegał wodę jako żywotny i żywy organizm, który odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu ziemi. Wodę nazywał „Krew Matki Ziemi” i wierzył, że istnieje ona i funkcjonuje zgodnie z prawami natury. Według niego wyjątkowe właściwości wody, takie jak jej zdolność do podtrzymywania życia, zależą od jej naturalnej, samoorganizującej się geometrycznej równowagi molekularnej. Uważał, że ta równowaga jest niezbędna, aby woda była najwyższej jakości. Jego przekonanie wynikało z tego, że ten rodzaj wody jest wodą żywą, stale w naturalnym działaniu i energii.
Nauki Viktora Schaubergera przypominają, że woda to nie tylko zasób, który należy wykorzystywać i eksploatować. Jest raczej żywą istotą wymagającą szacunku i troski. Rozumiejąc naturalne prawa rządzące wodą, możemy nauczyć się z niej korzystać w sposób zachowujący jej witalność.
Oto kilka zalet technologii wirowej:
– Zwiększenie nawilżenia poprzez natychmiastowe wchłanianie wody;
– Wzmocnienie funkcji organizmu;
– Poprawa jakości skóry i zmniejszenie podrażnień;
– Eliminacja toksyn i bakterii w wodzie;
– Zwiększanie wielkości, jakości i wyglądu roślin;
– Zmniejszenie ilości wody potrzebnej do nawadniania;
– Poprawa ogólnej higieny zarówno w obiektach mieszkalnych, jak i komercyjnych;
– Ułatwienie skutecznego rozkładu ścieków;
– Zmniejszenie obciążenia środowiska.
Woda jest wyjątkowym zasobem o odrębnych właściwościach, które sprawiają, że jest niezbędna do życia na Ziemi. Jednak woda wyjęta ze swojego naturalnego środowiska i poddana nienaturalnemu uzdatnianiu traci swoje naturalne właściwości. Może się to zdarzyć, gdy woda jest pompowana, tłoczona pod ciśnieniem i umieszczana w wąskich rurach, co często ma miejsce w nowoczesnych systemach dystrybucji wody. W efekcie zaburza molekularny stan równowagi wody i pogarsza jej naturalne właściwości, przez co staje się ona mniej nawilżona i samooczyszczająca.
Schauberger wierzył, że naśladując przepływ wody w Naturze, możemy wykorzystać jej moc bez zakłócania jej delikatnego ekosystemu. Aby osiągnąć ten cel, Schauberger opracował rewolucyjną technologię wirową, która tworzy implozję na podstawie naturalnego przepływu i ruchu wody. Implozja przywraca wodę do jej naturalnego stanu jako życiowy proces energetyczny, tworzący życie, zachowując jej istotne właściwości dla przyszłych pokoleń. Dzięki temu woda może zachować swoją naturalną energię i stan.
Po poświęceniu się i zapoznawaniu świata z wodą żywą i strukturalną Viktor Schauberger skupił się na badaniu energii. Dzięki szeroko zakrojonym badaniom i eksperymentom ostatecznie sformułował teorię implozji. Jego teoria zakłada, że energia wytwarzana za pomocą środków wybuchowych, takich jak silniki benzynowe i elektrownie jądrowe, jest szkodliwa i ma ostatecznie destrukcyjny wpływ na środowisko.
Zamiast tego zaproponował metodę wytwarzania energii zwaną implozją, która jest przeciwieństwem eksplozji. W przeciwieństwie do eksplozji, implozja nie powoduje szkód dla środowiska, a zamiast tego zwiększa koncentrację energii. Ta metoda wytwarzania energii jest widoczna w zjawiskach naturalnych, takich jak wiry i trąby powietrzne.
Zniszczenia i zamieszanie II wojny światowej wywarły głęboki wpływ na Viktora Schaubergera. Jako młody człowiek został wcielony do armii niemieckiej i zmuszony był naocznie być świadkiem zniszczeń i ofiar śmiertelnych. Po wojnie pasja Schaubergera do zrozumienia i pracy z naturą tylko się nasiliła. Stał się zdeterminowany, aby znaleźć sposoby na przywrócenie ziemi i przywrócenie równowagi w świecie przyrody. To doprowadziło go do poświęcenia swojego życia badaniu i opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań.
Najbardziej znaczącym wkładem Schaubergera było wynalezienie specjalnego pługa do energetyzowania gleby. To wyjątkowe narzędzie zostało zaprojektowane tak, aby współdziałać z naturalnymi rytmami Ziemi i pomagać w poprawie żyzności gleby. Ponadto Schauberger badał również zastosowanie miedzi w rolnictwie, wierząc, że metal ten może zwiększyć wzrost i witalność roślin.
W roku 1958 w życiu Viktora Schaubergera nastąpił znaczący zwrot. Jemu i jego synowi zaoferowano możliwość migracji do Teksasu w USA przy wsparciu funduszu inwestycyjnego. Stanowiło to dla Viktora wyjątkową szansę na dalsze badania i rozwój niescentralizowanego, przyjaznego dla środowiska wytwarzania energii poprzez technologię implozji.
Jednak sprawy nie potoczyły się tak, jak liczył Viktor. Po przybyciu do Teksasu szybko zdał sobie sprawę, że gospodarze mieli wobec niego inne plany. Oczekiwano, że udostępni swoje wynalazki i prototypy do celów wojskowych, co nie było zgodne z przekonaniami i wartościami Wiktora. Poświęcił swoje życie poprawie środowiska, nie przyczyniając się do jego zniszczenia. W rezultacie Wiktor odmówił współpracy. Jego odmowa wykorzystania swoich innowacji do celów destrukcyjnych była świadectwem jego silnych zasad i zaangażowania w poprawę środowiska.
Pomimo początkowej odmowy, ostatecznie on i jego syn zostali jeszcze wcześniej zmuszeni do podpisania z nimi umowy, co doprowadziło w efekcie do powrotu do ojczyzny. Jednak ze względu na ograniczoną znajomość języka angielskiego przez Viktora, umowa okazała się oszustwem, w wyniku czego wszystkie jego prace i projekty stały się własnością amerykańskiego konsorcjum.
Viktor Schauberger spędził resztę swojego życia w Austrii, gdzie nadal pracował na rzecz poprawy środowiska. Viktor zmarł w wieku 73 lat 25 września 1958 roku w Linzu w Austrii. Aż do swojej przedwczesnej śmierci był głęboko zaangażowany w ochronę ziemi i stawianie jej bezpieczeństwa ponad wszystko.
Wielu współczesnych Schaubergera za jego życia odrzucało jego pomysły jako brednie szaleńca. Mimo to nieprzerwanie edukował i uświadamiał społeczeństwo na temat znaczenia ochrony wód i zrównoważonej gospodarki wodnej. Uważał, że nasze obecne metody wykorzystania i eksploatacji wody są niezrównoważone i szkodliwe dla środowiska. Twierdził, że jeśli nie zmienimy naszego postępowania i nie zaczniemy żyć w zgodzie z prawami natury, czeka nas poważny kryzys wodny, który będzie miał niszczycielskie konsekwencje dla naszej planety. W jednym ze swoich najsłynniejszych cytatów Schauberger napisał:
„Nazywają mnie obłąkanym. Pozostaje mieć nadzieję, że mają rację. Nie ma większego lub mniejszego znaczenia, aby kolejny głupiec tułał się po ziemi. Jeśli jednak mam rację, a nauka się myli – to niech Pan Bóg zlituje się nad ludzkością”.
Prace Schaubergera dotyczące wody i środowiska naprawdę wyprzedzały swoje czasy. Jego teorie i pomysły, które w dużej mierze odrzucono lub przeoczono za jego życia, są obecnie uznawane za kluczowe w rozwiązaniu kryzysu wodnego i problemów środowiskowych, przed którymi stoimy.
Współczesna nauka potwierdziła wiele teorii Schaubergera, w tym jego badania nad technologią wirową i jej wpływem na jakość wody. Badania wykazały, że zwykła woda z kranu nie jest tak czysta i zdrowa jak woda uszlachetniona technologią wirowania wody żywej. Technologia ta, opracowana przez Schaubergera, opiera się na naturalnym ruchu wody w rzekach i strumieniach i stwierdzono, że znacząco poprawia jakość i czystość wody.
Pomimo swojej rozległej wiedzy i przełomowych pomysłów Schauberger walczył o uznanie dla swojej pracy. W książce zatytułowanej Eco-Technology, która obejmuje cztery tytuły: „Czarodziej wody”, „Natura jako nauczycielka”, „Żyzna ziemia” i „Ewolucja energii”. Viktor opisuje różne aspekty nauk o środowisku i zrównoważonego stylu życia.
Zdecydowanie zalecamy poświęcenie czasu na zapoznanie się z twórczością Viktora Schaubergera. Ponieważ jest to obszerny i złożony temat, którego nie da się w pełni omówić w jednym artykule. Aby uzyskać głębsze zrozumienie, sugerujemy zapoznanie się z dostępnymi materiałami na temat jego twórczości i teorii. Aby uzyskać skondensowany przegląd, warto także obejrzeć „Niezwykłą naturę wody” – film przedstawiający idee Schaubergera.